Περιοδοντικά νοσήματα είναι τα νοσήματα που αφορούν τους ιστούς γύρω από τα δόντια (κόκκαλο, ούλα και περιρρίζιο) ενώ περιεμφυτευματικά νοσήματα είναι αυτά που αφορούν στους ιστούς γύρω από τα εμφυτεύματα (κόκκαλο, ούλα). Οι συχνότερες καταστάσεις είναι η ουλίτιδα, η περιοδοντίτιδα και οι υφιζήσεις των ούλων. Κυριότερη και πιο συνήθης αιτία των παθήσεων αυτών είναι η συσσώρευση μικροβιακής πλάκας.
Η επίσκεψη στον οδοντίατρο είναι ωφέλιμη για όλους, στα πλαίσια της διατήρησης της καλής στοματικής υγείας. Σημαντικό είναι να γνωρίζουμε ότι οι παθήσεις των ούλων είναι ύπουλες, καθώς λόγω της χρόνιας φύσης τους δεν παρουσιάζουν έντονα συμπτώματα, όπως πόνο και οίδημα. Έτσι τις περισσότερες φορές η διάγνωσή τους είναι τυχαία και γίνεται κατά την προσέλευση του ασθενή στο ιατρείο για κάποιον άλλο λόγο. Επίσης το κάπνισμα, που είναι πολύ διαδεδομένο στη χώρα μας, συντελεί στην απόκρυψη συμπτωμάτων όπως η αιμορραγία των ούλων, η οποία θα μπορούσε να ωθήσει κάποιον σε αναζήτηση θεραπείας. Ταυτόχρονα, η χρήση καπνού είναι ένας από τους κύριους επιβαρυντικούς παράγοντες της νόσου.
Ένας απλός καθαρισμός δοντιών μπορεί να μας βοηθήσει να προλάβουμε πολύ σοβαρές και επικίνδυνες, για τη στοματική μας υγεία, ασθένειες. Αρκεί ένας οδοντιατρικός καθαρισμός, από εξειδικευμένο γιατρό, κάθε 6 μήνες για να προλάβουμε την ουλίτιδα και την περιοδοντίτιδα.
Πιο συγκεκριμένα, στο ραντεβού για τον καθαρισμό ο oδοντίατρος εξετάζει προσεκτικά τη στοματική κοιλότητα, τους περιοδοντικούς και περιεμφυτευματικούς ιστούς, ελέγχει και αξιολογεί την υγεία τους αλλά και τις αντικειμενικές ανάγκες του κάθε ασθενή και καταρτίζει πρόγνωση και σχέδιο θεραπείας. Με βάση την πρόγνωση και το σχέδιο θεραπείας των περιοδοντικών ιστών, οργανώνεται και συντονίζεται η περαιτέρω θεραπεία αποκατάστασης στη στοματική κοιλότητα και όποιες άλλες αναγκαίες θεραπευτικές παρεμβάσεις.
Δεν υπάρχει ενδεδειγμένη ηλικία στην οποία κάποιος προτείνεται να επισκεφθεί τον οδοντίατρο για έναν έλεγχο, καθώς τα περιοδοντικά νοσήματα είναι κατά βάση χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι συνήθως ξεκινούν σε σχετικά νεαρή ηλικία και λόγω αμέλειας ή ανεπαρκούς θεραπείας εξελίσσονται σε σοβαρότερες και γενικευμένες νόσους που περιπλέκονται θεραπευτικά. Για μια ακόμη φορά θα συμφωνήσουμε ότι το «προλαμβάνειν» είναι καλύτερο του «θεραπεύειν».